Είναι άραγε η διόρθωση ενός λάθους ή πρόκειται τελικά για μια προσωπική αποτυχία; Πότε πρέπει να προχωρήσουμε σε αυτό και πότε είναι απαραίτητο να το σκεφτούμε καλά πριν κάνουμε το βήμα να χωρίσουμε;
Συνήθως, ο γάμος ξεκινά με τις καλύτερες προϋποθέσεις: με ευχές, δώρα, πολλά όνειρα και αρκετή αγάπη. Δυστυχώς, όμως, μετά από μερικά χρόνια, δεν είναι σπάνια η παρακάτω εικόνα: Η σχέση του ζευγαριού φθείρεται σταδιακά, η επικοινωνία φθίνει και τα προβλήματα εγκαθίστανται. Οι ευτυχισμένες στιγμές γίνονται παρελθόν και ο χωρισμός φαίνεται μονόδρομος. Κατά κανόνα και οι δύο σύντροφοι βασανίζονται πολύ πριν πάρουν την τελική απόφαση. Αν, μάλιστα, υπάρχουν και αντικειμενικοί λόγοι εξαιτίας των οποίων νιώθουν ότι πρέπει να μείνουν ενωμένοι, όπως η κοινή περιουσία, η δουλειά ή ακόμα περισσότερο τα παιδιά, η απόφαση δεν είναι απίθανο να αναβάλλεται ακόμα και για χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, το διαζύγιο είναι ένα οδυνηρό γεγονός, το οποίο ταξινομείται αμέσως μετά την απώλεια κάποιου αγαπημένου προσώπου στην κλίμακα των στρεσογόνων καταστάσεων. Με το διαζύγιο επηρεάζονται όλοι: οι δύο σύντροφοι, τα παιδιά, ακόμα και οι υπόλοιποι συγγενείς, αλλά και οι φίλοι. Επιπλέον, υπάρχουν διαφωνίες, συγκρούσεις, απορίες για το πώς θα συνεχιστεί η ζωή και για το πώς ......... συνέχεια στην σελίδα ΚΑΝΟΝΕΣ ΖΩΗΣ.
Καλημέρα, σωστά όσα λες αν και σαν από παλιά σχολή έχω στο γάμο μου άλλες..προδιαγραφές όμως..όμως..όταν κάποιος δεν είναι ευτυχισμένος και ολοκληρωμένος από το γάμο του καλύτερα να "φεύγει".Η προσποίηση και η συμβιβαστική ζωή είναι λάθος.Ο γάμος είναι σαν το επάγγελμα που έχουμε, αν δεν το αγαπούμε δεν θα ήμαστε ποτέ ευτυχισμένοι σ'΄αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφή